پوشش گیاهی 19
پرپین
پرپین تخمی سیاه و ریز دارد که در اندک مزارع آبی و یا در باغچه ی خانه ها کاشته می شد . این گیاه به مدت سه روز پس از کاشتن ، سبز می شود . ساق پرپین بسیار ترد است و به سرخی می زند و برگ های ظریفی دارد . روش دیگر رویاندن پرپین ، کاشتن ساقه ی آن است . پرپین یکی از سبزی های اصلی مخصوصا همراه با دوغ و ماست و تلیت در ظهر های تابستان است . از اشعار عامیانه ای که در بین مردم رایج بود از جمله :
« برازگون ! یادِ پرپین و پیازت
برازگون ! یادِ کَلمُنده ی? درازت »
می توان تا حدودی به سابقه ی کاشتن این سبزی در دشتستان پی برد .
تروک
تُروَک ! تو نگو بیجا : « تیزم مو خُمِ تینا .»
بسیارِ مثِ نعنا ، یا جیکه و ترتیزَک / استاد فرج الله کمالی
تروک که به آن تربزه نیز می گویند نوعی سبزی است که برگ های پهنی دارد و تیز است و سر آن در زیر خاک رشد می کند و ارزش غذایی دارد . تروک در چند نوع است و معمول ترین آن با ریشه ( سر ) سفید است . تمام بخش های تروک مصرف می شود .
تروک دشتی
تروک دشتی نوعی گیاه است که به صورت خودرو و وحشی می روید . بوته ی این گیاه اگر چه به ظاهر شبیه تروک است اما بزرگ تر و انبوه می شود و زیر خاک ، به جای سر ، ریشه دارد . این گیاه در زمین های بنار به صورت پراکنده یافت می شود .
نعناع
نعناع را در منازل به می کارند و پرورش می دهند . برای کاشتن نعنا ، ساقه ی آن را در زمین نمناک می کارند . این گیاه شبیه مور ( چمن ) ریشه می دواند و گسترش می یابد به گونه ای که برای از بین بردن آن ، باید ریشه اش را بیرون آورد . نعناع گیاهی معطر است و به آب بیشتری نیاز دارد و ساقه اش زیاد است .
ریحون
ریحان از گیاهان پرورشی معطری است که مصرف زیادی دارد . برگ این گیاه ظریف و از نعناع درشت تر است و هر ساقه ی آن برخلاف نعناع ، به صورت تک رشد می کند و به شاخه های دیگری تقسیم نمی شود . نام این گیاه همیشه به همراه نعناع می آید . این گیاه نیز بیشتر در باغچه های درون خانه ها کاشت می شود .
دوستانی که مایلند در باره ی گیاهان زیر ، مطالبی بنویسند و آنان را به دیگران بشناسانند ، مطالب را نوشته و به دست ما برسانند تا در وبلاگ گذاشته شود :
اوشه / هلپه / چیش بغیض / رواتروک / زیره / سمبا / موش کورک / تهلیزک / خارخاروک / زاته / گل سر زردو / گل گوور / گوش بره / گوش گوور / علف بلندو / علف نرموک / سلنج / کنگر / پیدم / جوسال
